| ศัพท์ไก่ชน |
| ไก่รองบ่อน | หมายถึงไก่ชนที่ทางบ่อนจัดหาไว้เผื่อจำเป็นต้องนำมาชน คงคล้ายกับมวยแทน แต่บ่อยครั้งที่ไก่รองบ่อนก็พลิกเ อาชนะได้ เพราะอาจเป็นไก่ที่ซุ่มซ้อมคอยหาคู่ที่ประมาท หรืออยากลองของ ไก่รองบ่อนส่วนใหญ่เจ้าของบ่อนหาเตรียมไว้เผื่อแก้ขัดหรือจะมีหมูมาวิ่งชนปังตอ |
| ไก่รอยเล็ก | คือไก่ขนาดเล็ก น้ำหนักไม่เกิน 3 กิโลกรัม |
| ไก่รอยใหญ่ | คือไก่ขนาดใหญ่ น้ำหนักไม่ต่ำกว่า 3 กิโลกรัม และถ้าหนัก 3 กิโลกรัมครึ่งถึง 4 กิโลกรัมเรียกว่า ไก่ได้รอย ปัจจุบันในภาคกลาง ภาคตะวันออก และอีสานนิยมไก่รอยใหญ่ |
| ปล้ำไก่ | อันนี้ต้องเข้าใจให้ดีมิได้หมายความว่าเอาไก่มาปล้ำกับคนแบบมวยปล้ำ หรือปลุกปล้ำไก่ แต่เป็นการนำไก่มาทดลองซ้อมชนกัน แต่ต้องมีเครื่องป้องกันอันตราย เช่นต้องพันแข้งพันเดือย ทั้งนี้ก็เพื่อทดสอบความแข็งแกร่งดูชั้นเชิงเพื่อคัดเกรด คัดพันธุ์ แหล่งจำหน่ายไก่ชนมักนิยมให้มีการปล้ำไก่ ให้ลูกค้าดูก่อนตกลงซื้อขายกัน เมื่อ ลูกคัาพอใจ และผู้ขายก็ได้ราคาดี |
| ไก่ตั้ง | คือไก่ที่ชอบยืนโด่โจ้แลกกัน ไม่มีชั้นเชิง เป็นมวยก็ประเภทแรมโบ้ |
| ไก่ลง | คือไก่ที่ชอบมุมต่ำมุดตี ชอบอยู่ล่างใต้อกคู่ต่อสู้ ใช้ชั้นเชิงเมื่อคู่ต่อสู้เผลอหรือเสียหลักก็จะเข้าทำทันที |
| ตีหัก | คือไก่ที่ตีคู่ต่อสู้จนมีอาการทรุด ตัวเกร็งหรือล้ม โดนเข้าไปแล้วฟื้นตัวยาก |
| ตีชัก | คือไก่ที่ตีคู่ต่อสู้จนชักดิ้น ออกอาการวิ่งหรือกระโดด แต่ยังพอมีโอกาสฟื้นตัวถ้าหากมีธาตุทรหดใจสู้ น้ำเลี้ยงดีปากถึงตีนถึงคือไก่ที่ปากเร็ว สามารถจิกตีคู่ต่อสู้ได้รวดเร็ว ประเภทจิกปุ๊ปตีปั้ปไม่ต้องแต่งตัวนาน |
| ลงเหล่า | หมายถึงไก่ที่เกิดมารูปร่างสีสัน ลักษณะเด่นความเก่งชั้นเชิงเหมือนบรรพบุรุษ วงการถือว่าไก่ที่ลงเหล่าแล้วจะเก่ง |
| ชนเหล่า | คือไก่สายเลือดเดียวกัน ชั้นเชิงคล้ายกัน จึงแพ้ชนะกันยาก นักเลงไก่บางคนหวงสายพันธุ์ก็ด้วยเกรงว่าจะย้อนกลับมาตีกันเองหรือชนเหล่า |
